Verdrinken in de gym
Sinds 1974 weten badmeesters en (het net iets stoerder klinkende) lifeguards hoe iemand die verdrinkt er uit ziet. Namelijk niet als iemand die met zijn of haar handen zwaait en in de juiste richting 'help ik verdrink' roept (en ook niet als iemand die naar de kant zwemt om even te melden dat er wordt verdronken en wat meneer de badmeester daar dan wel niet aan zou gaan doen met z'n duurbetaalde Adidasslippers of iemand die een Youtubevideo getiteld OMG BIJNA VERDRONKEN, BADMEESTER DEED NIETS | STORYTIME uploadt).
Nee, iemand die verdrinkt heeft net genoeg kracht om z'n mond boven water te houden om snel uit- en in te ademen. En binnen een minuut verdwijnt zo iemand onder water. Met fatale afloop.
Dat hoort namelijk bij verdrinken.
Badmeesters en lifeguards zijn getraind om verdrinkende mensen te herkennen. En ze (uiteraard) te helpen.
Maar wel op het juiste moment.
En nu zou ik graag deze dramatische analogie willen gebruiken voor situaties in de gym. Want daar verdrinken nog veel te veel mensen.
En dat is jammer voor die mensen, voor de gym en voor de branche. Eigenlijk voor iedereen. Behalve voor mijn Instagramstories (en de schrijfster van Het Energie Vrouwen VoedingsKompas want ze zal wel weer hebben bedacht dat krachttraining nergens op slaat en je beter biologische kokosmelk met gefilterd water moet drinken en hormoonvrije nagellak moet kopen voor hetzelfde resultaat).
Het gympubliek in Nederland (ruim drie miljoen mensen) bestaat nu grof geschat voor 2,1% uit mensen die precies doen wat ze moeten doen, 13,6% die maar blijft proberen maar het niet lukt, 34,1% mensen met goede voornemens maar geen plan, nog een 34,1% met dezelfde goede voornemens als vorig jaar maar nu met een maatje extra en nog steeds geen plan, 13,6% Zumbaklasjes en 2,1% personeel. En die guy met dat heuptasje en die chick die iedere dag anderhalf uur op de crosstrainer staat.
En Arie Boomsma.
Het overgrote deel van het gympubliek heeft geen flauw idee. En dan gebeurt dit dus:
Daar komt helemaal niets goeds van en deze mensen gaan onverrichterzake weer naar huis. Met een enorme aversie tegen gyms, krachttraining en zichzelf. En Fajah Lourens want ze had wat anders beloofd.
Om volgend jaar weer terug te keren.
Hey jij ook weer hier!
Ja toch maar weer wat doen he *wijst naar buik*
Haha
Haha
Nou succes he
Ja jij ook
Dit zijn precies de mensen die verdrinken terwijl niemand iets doet. Ja, grote gymketens wrijven in hun handjes om het aantal slapende leden en Jelmer de Boer maakt Instagramstories.
Maar de wereld wordt geen betere plek.
Welk punt ik wil maken? Nou, de volgende vijf:
1. Als je niet kunt zwemmen, ga je niet de zee in.
Dit zijn mensen die geen doel hebben en dus lekker niet naar de gym gaan. Prima. Mooi zo doorgaan.
2. Als je niet kunt zwemmen en je belandt in de zee, is het fijn als iemand je redt.
Dit zijn mensen die wel naar de gym gaan omdat ze vinden dat ze iets moeten, maar niet weten wat en daarom maar wat doen.
3. Als je iemand ziet verdrinken, tik even een lifeguard op z'n schouder.
Als je iemand zichzelf een hernia ziet fitnessen, tik even een fitnessinstructeur op z'n schouder en post gewoon je eigen hoofd op je Instagramstories.
4. Als je wel kunt zwemmen en je gaat de zee in, is het fijn dat een lifeguard een oogje in het zeil houdt.
Als je wél weet wat je moet doen is het ook fijn als iemand zegt dat je even je rug normaal moet houden of je niet zoveel op je telefoon moet zitten. Of je onder een barbell vandaan trekt.
5. Kortom: het is fijn dat er iemand is waar je op kunt vertrouwen. Zodat je blijft leven.
In daarom geloof ik niet in gyms zonder begeleiding. Nooit.
